Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Investeren in het bewust maken van boeren over de mycotoxine problematiek en het aan tonen van eenvoudige, effectieve en low-budget aanpassingen in hun teeltwijze die het probleem kunnen aanpakken is een belangrijke eerste stap in de controle van besmetting van maïs met mycotoxines. Maïs is één van de belangrijkste voedselbronnen voor mens en dier. Vooral in ontwikkelingslanden draagt het rechtstreeks bij aan de voedselzekerheid van vele gezinnen. Ook de economie in Tanzania is sterk afhankelijk van de landbouw, met maïs als het belangrijkste basisvoedsel. Maïs in Tanzania wordt hoofdzakelijk geteeld door kleine boeren op het platteland. Helaas staat maïs, geproduceerd in Tanzania en vele ander ontwikkelingslanden in de tropen, erom bekend zeer gevoelig te zijn voor verontreiniging met mycotoxines die potentieel carcinogeen, mutageen en teratogeen zijn. Toxigene schimmel behoren voornamelijk tot de Fusarium, Aspergillus en Penicillium soorten. De belangrijkste toxines met betrekking tot landbouwproducten en volksgezondheid zijn aflatoxines, ochratoxines, deoxynivalenol, zearalenone, fumonisines en trichothecenes. Tijdens dit onderzoek werden verschillende maïs teelttechnieken en de groei van mycotoxigene schimmels, uit drie maïs producerende Agro-Ecologische Zones (AEZ) in Tanzania, bestudeerd en met elkaar in verband gebracht. Maïsstalen uit het veld en de opslag van verschillende boeren werden verzameld en gebruikt voor isolatie van schimmels, identificatie van de toxigene isolaten en multi-mycotoxine analyse. Interviews afgenomen van de boeren leiden tot een overzicht van de groeiomstandigheden en productie-, oogst- en opslagpraktijken van maïs. De resultaten geven aan dat Fusarium species de meest voorkomende schimmels zijn in all drie de AEZ en dat het laagland in het oosten het meest gevoelig is voor Penicillium en Aspergillus infecties. Multi-mycotoxine analyse van de monsters uit opslag tonen aan dat maïs uit alle drie de AEZ sterk gecontamineerd is met aflatoxines, fumonisines en DON. ZEN, T-2 toxine, HT-2 toxine en OTA zijn in mindere mate aanwezig. Mensen in de drie AEZ worden dus overvloedig blootgesteld aan mycotoxines aanwezig in hun basisvoedsel.

Health. --- Maize. --- Management practices. --- Mycotoxin contamination. --- T125-automatisatie. --- T212-toegepaste-hydraulica-en-hydrodynamica. --- T420-landbouwtechnologie-landbouwmachines-boerderijbouw. --- T450-metaaltechnologie. --- T455-aandrijfsystemen. --- Tanzania. --- Tropische landbouw.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Een belangrijk probleem in de tarweteelt op wereldschaal is het voorkomen van FHB. Deze ziekte, dat veroorzaakt wordt door het Fusariumcomplex, zorgt voor opbrengstverlies. Daarenboven is dit complex in staat mycotoxinen te produceren. Deze metabolieten zijn toxisch voor mens en dier, waardoor de bekomen opbrengst onrbuikbaar is. De productie van dergelijke mycotixinen is van vele zaken afhankelijk maar voornamelijk van de samenstelling van het Fusariumcomplex. In Vlaanderen zijn F.graminearum, F.culmorum, F.poae en F.avenaceum de voornaamste Fusariumspecies die FHB veroorzaken. Daarnaast wordt M.nivale, eveneens sneeuwschimmel, tot het complex gerekend. M.nivale is echter een buitenbeentje, aangezien geen mycotoxinen geproduceerd worden. Om die reden werd tot dusver minder onderzoek aan deze schimmel geweid. Toch blijkt M.nivale sinds 2002 tot op heden (2013) elk jaar vertegenwoordigd in het Fusariumcomplex te Vlaanderen. Hierdoor leek een verkennend onderzoek in de vorm van deze thesis in het kader van de onderzoeken naar FHB aan de Hogeschool Gent interessant.Om onderzoek te kunnen voeren op M.nivale dienden veldisolaten gezuiverd te worden van bacteriële ontsmetting. Vervolgens werd nagegaan of het mogelijk was om beide variëteiten van M.nivale te identificeren door middel van PC, beschikbare primers en reeds geïdentificeerde isolaten. In de literatuur is er namelijk sprake van M.nivale var nivale en M. nivale var majus. De resultaten van deze proef zijn echter niet sluitend. Enerzijds werden positieve resultaten bekomen, doordat van bepaalde isolaten de identiteit bevestigd kon worden. Anderzijds konden de veldisolaten niet geïdentificeerd worden.Verder werd door middel van een fungicideproef de gevoeligheid van M.nivale ten opzichte van de actieve stoffen epoxiconazool en fluoxastrobin nagegaan. Hieruit kon geconcludeerd worden dat fluoxastrobin en bij uitbreiding strobilurinen bij gebruikte dosis een onvoldoende werking hebben. Wel werd in bij hogere dosissen aan actieve stof een toenemende remming op de myceliumgroei vastgesteld. Daarnaast werd de werking van epixiconazool en daardoor eveneens andere triazolen bevestigd en blijkt de combinatie van beide actieve stoffen een synergetische werking te hebben.

Biomechanica. --- G143A. --- Identificatie. --- Majus. --- Microdochium. --- Nivale. --- Strobilurinen. --- T490-biotechnologie. --- Triazolen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

DNA-gebaseerde technieken en in het bijzonder microsatellietanalyse worden tegenwoordig steeds vaker gebruikt voor de identificatie van Theobroma cacao-variëteiten. Een belangrijke voorwaarde voor het gebruik van deze microsatellietanalyse in cacaovariëteiten is de beschikbaarheid van voldoende kwantitatief en kwalitatief DNA. Dit kan een probleem zijn door het hoge gehalte aan polyfenolen die de PCR kan inhiberen.Het onderzoeksluik van deze masterproef is tweeledig. Een eerste luik bestaat uit een evaluatie van DNA-extractie via een CTAB-gebaseerde methode op verschillende onderdelen van cacaobonen, namelijk op de peul, de kern en de volledige boon. Daarna werd ook de invloed van verschillende bewaarmethoden van cacaobladeren op de efficiëntie van de DNA-extractie nagegaan. Alle extracties werden geëvalueerd door de zuiverheid te meten en de amplificeerbaarheid na te gaan. De geïsoleerde DNA-stalen zijn amplificeerbaar ondanks de lage kwantiteit en kwaliteit.Het tweede luik bestaat uit de evaluatie van de microsatelliet(SSR)analyse op 14 Vietnamese cacaovariëteiten. Voor de verdere identificatie en verwantschapsanalyse werden 15 eerder geselecteerde microsatellieten gebruikt. De microsatellieten werden gevisualiseerd via agarosegelelektroforese, polyacrylamidegelelektroforese (PAGE) en capillaire elektroforese. De resolutie van capillaire elektroforese is veel hoger dan van de andere technieken, waardoor deze scheidingsmethode de meeste informatie biedt. De identificatie van de 14 cacaovariëteiten was eveneens mogelijk indien het aantal microsatellieten gereduceerd werd tot zes. Naast DNA uit bladmateriaal kon ook DNA uit cacaobonen gebruikt worden voor microsatellietanalyse.

Capillaire elektroforese. --- DNA-extractie. --- Microsatellietanalyse. --- T430-levensmiddelentechnologie. --- Theobroma cacao L.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het inkuilproces van groenvoedergewassen is gebaseerd op een spontane fermentatie door melkzuurbacteriën. Er zijn verscheidene factoren die dit proces kunnen beïnvloeden, o.a. aanwezige micro-organismen, kuiladditieven,… Schimmels zijn ongewenste micro-organismen die kuilvoeders kunnen besmetten. In deze masterproef zal Penicillium roqueforti s.l. besproken worden, meer bepaald Penicillium roqueforti s.s. en Penicillium paneum. Beide species kunnen roquefortine C produceren, een alkaloïd mycotoxine dat beschouwd wordt als een indicator voor mycotoxineproductie door P. roqueforti s.l. in kuilvoeders en dat stabiel is in kuilvoeder.Het praktische gedeelte van de masterproef bestond uit een in vitro experiment waarbij groei en roquefortine C productie van 28 P. roqueforti s.l. isolaten opgevolgd werd op 9 verschillende koolstofbronnen: sucrose, glucose, fructose, mannitol, melkzuur, azijnzuur, succinaat, ethanol en propyleenglycol. Een eerste deel van het experiment bestond uit de groeiopvolging na 5, 10 en 15 dagen. Hier bleek melkzuur een sterk verminderde groei te veroorzaken in vergelijking met alle andere koolstofbronnen. De schimmelsoorten P. roqueforti s.s. en P. paneum waren binnen elke koolstofbron significant verschillend qua groei. Het tweede deel bestond uit een kwalitatieve bepaling van roquefortine C. De productie van roquefortine C bleek afhankelijk te zijn van het schimmelisolaat. Roquefortine C kwam zowel bij P. roqueforti s.s. isolaten als bij P. paneum isolaten voor.

Fytopathologie. --- H363-sociolinguïstiek. --- H380-vergelijkende-linguïstiek. --- Koolstofmetabolisme. --- Kuilvoeder. --- Penicillium paneum. --- Penicillium roqueforti s.s. --- Roquefortine C.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

trotskistische pers --- Vierde Internationale (1938- ).